Voel me op dit moment een beetje down, ik heb net eens even op melancholie opgezocht wat het woord eigenlijk betekent en dat blijkt wel heel wat zwaarder te zijn als dat ik me voel. Zo erg is het nu ook weer niet. Ik geloof dat ik mijn jas maar gewoon even moet aandoen en naar buiten gaan. Ik heb lang genoeg binnengezeten met mijn verkoudheid en met de feestdagen.
Het is tijd dat ik zelf zorg voor licht in mijn leven. Nee het is er niet duister, maar saai, onvervulde verlangens, praten tegen een muur is soms zo uitputtend.
Het gaat vanzelf wel weer over deze gemoedstoestand, kwestie van de ander accepteren en in zijn waarde laten.
Gisteren nog helemaal happy zingend het bos ingelopen en nu me Kwalitatief Uiterst Teleurstellend voelen. Tsja that's life, het zonnetje schijnt niet altijd...
Heb een fijne dag! Ik ga proberen om er een fijne dag van te maken en dat zal heus wel lukken hoor. Ik ben niet het type dat bij de pakken gaat neerzitten.
Angelic Love from Susan
Zijnotitie later op de dag; het naar buiten gaan heeft me goed gedaan, we zijn samen weg geweest, ritje met de Mini gemaakt, door het heuvelland. Nu weer terug thuis en geen last meer van depri gevoelens ;).
Ps foto's gevonden op google images, de getekende op wikepedia bij Melancholie.
