Vooral het oude gedeelte vind ik prachtig en daar word ik dan ook helemaal blij van. Teruggaan in de tijd, prachtige Jugend Stil beelden, echt superrr die glorie van toen die ten uitdrukking komt door deze prachtige beelden. Voor mij is dit Heaven! Ik voel me dan verbonden met de aarde en met de hemel, ik ben één.
Het allerliefst loop ik alleen over zo'n groot kerkhof dwalend van beeld tot beeld, op mijn intuïtie afgaand loop ik zigzag over het kerkhof en raap eens een veertje op, een steen, een verdwaald bloemetje of zoals op dat kerkhof hebben ze ook veel plekken waar veldbloemen staan en daar ging ik dan ook een bosje van plukken en zo kwam ik dan uiteindelijk bij de gedenksteen van mijn overgrootouders of die van mijn vader (ampa) en legde daar mijn 'schatten' neer.
Gisteren was natuurlijk anders, ik was met mijn vader, hij liep eerst naar Ampa (zijn opa en ook oma liggen daar, maar hij heeft het eigenlijk alleen over Ampa en ik ook ;)) heeft daar het graf een beetje verzorgd en ik heb hem geholpen. Daarna kwam de camera tevoorschijn, nog zo'n ouderwetse en het graf ging op de foto en daarna ook nog eentje met mij erbij hihi...beetje vreemd voor mijn doen, maar och waarom ook niet. En daarna wilde hij nog langs andere familieleden, die ik allemaal niet gekend heb en ook nooit naar hun graven ga, alleen naar Ampa...daar eindigde ik mijn wandeling altijd.
Hij heeft wat verteld over zijn familie, we zijn naar de oorlogsgraven geweest, mannen/soldaten die hun today hebben gegeven voor onze tomorrow (stond ergens op een Engels graf).
En toen was ik aan de beurt, ik kon los gaan en engeltjes fotograferen, máár we waren ook al veel te snel in de buurt van de gedenksteen van mijn opa en oma (van moeders kant...van vaders kant liggen op een ander kerkhof in Maastricht), tsja ik had een veer (vlakbij Ampa opgeraapt) en een roosje (mijn vader had de rozenstruik naast Ampa's graf een beetje bijgesnoeid en per ongeluk een roosje erbij, die was voor mij zei hij en ikke meteen die leg ik bij opa en oma), dus heb ik mijn twee schatten bij hun neergelegd en ook maar eens een foto van hun steen gemaakt (niks bijzonders hoor, is gewoon een marmeren vierkante plaat met hun namen erop).
En zo daarna heb ik dus deze foto's gemaakt, die ene met een knipoog naar Koningin GrootOog (zoals Lotte Maud noemt). Ik las vanmorgen bij Lotte op het blog dat er gisteren afscheid van Maud genomen is. Vanmorgen vloeiden dan ook weer bij mij de traantjes bij het lezen van haar blog. Vandaag was de braderie waar Lotte op ging staan met al onze maaksels voor Maud, ik hoop dat ze een prachtige dag heeft gehad met heel veel lieverds aan haar kraam (ze had een halve kraam gedoneerd gekregen van een speelgoedwinkel van een vriend) en dat ze veel, maar het liefst alles heeft kunnen verkopen. Gezien de hoeveelheid die binnengekomen was is het een flinke klus geweest om prijsjes te verzinnen etc etc. Ik ben benieuwd...
http://doorlotjesrozebril.blogspot.nl is haar website, waar je er meer over kunt (gaan) lezen.
Angelic Love from Susan
